اصول اخلاقی انتشار مقاله

committee on publication ethics (cope)

منشور اخلاقی COPE

منشور اخلاقی دو فصلنامه علمی تاریخ فرهنگ ایران

مقدمه

از کلیه اعضای هیئت علمی، پژوهشگران و دانشجویان مقاطع تکمیلی که مقالات شان را از طریق سامانه دو فصلنامه علمی تاریخ فرهنگ ایران ارسال می کنند، درخواست می شود با دقت تمام دستورالعمل اخلاقی زیر را مطالعه و پس از اطمینان از تأمین کلیه شرایط مذکور در این منشور اقدام به ارسال مقاله کنند. بدیهی است بی توجهی به هریک  از مواد این دستورالعمل می تواند پی گیری های متناسب قانونی داشته باشد.

ماده1

هیئت تحریریه فصلنامه حساسیت فراوانی نسبت به مقالات انتحالی[1] دارد. بنابراین اگر فرد یا افرادی اقدام به ارسال مقاله ای کنند که بتوان آن را ذیل «انتحال» قرار داد، سردبیر مجاز است هرگونه اقدام قانونی لازم را انجام دهد. مرجع تشخیص دهنده انتحال، هیئت تحریریه است.

نویسندگانی که مقاله منتشره قبلی خود را با تغییر عنوان و تغییرات اندک محتوایی (کمتر از سی درصد) به نشریه  ارسال کنند، در صورت اثبات این امر از طریق نرم افزار مشابهت یاب و یا داوری و بررسی هیئت تحریریه، تا دو سال از امکان ارسال مقاله به این نشریه محروم خواهند شد.

ماده2

مقالات برگرفته از پایان نامه های تحصیلی باید با هماهنگی و مجوز کتبی استاد راهنما ارسال شود.

تبصره: در صورت درخواست کتبی استاد راهنما مبنی بر انصراف از ذکر نام در مقاله، دانشجو می تواند مستقلاً مقاله را به دفتر مجله ارسال کند.

ماده3

در مورد مقالات مأخوذ از پایان نامه های تحصیلی،[2] در هر صورت نویسنده مسئول استاد راهنما خواهد بود؛ مگر آنکه به استناد تبصره ماده 2 کتباً اعلام عدم مسئولیت کرده باشد.

تبصره: در مورد پایان نامه های تحصیلی، دانشجو در هیچ شرایطی مجاز به ارسال مقاله بدون اخذ تاییدیه کتبی از استاد راهنما نیست.

ماده 4

استفاده از اسامی اشخاص غیر مرتبط با پایان نامه (به غیر از استادان راهنما و مشاور) در مقالات مأخوذ از پایان نامه تخلف محسوب شده و مشمول پی گیری های قانونی است.

ماده 5

فردی که به هر دلیل نامش در کنار نویسندگان یک مقاله علمی قید شده است، در قبال آن مقاله مسئول است. اعلام بی خبری از فرایندی که منجر به نگارش مقاله شده است در هر حال و به هر شکلی غیر قابل قبول خواهد بود.

ماده 6

ارسال همزمان یک مقاله به دو یا چند مجله تخلف محسوب شده و هیئت تحریریه می تواند در صورت احراز تخلف علاوه بر حذف مقاله از دستور کار، متناسب با هزینه های انجام شده، متخلف را جریمه مالی کرده و یا تا مدتی که صلاح بداند (حداکثر 3 سال) هیچ مقاله ای از نویسنده (نویسندگان) متخلف دریافت نکند.

ماده 7

هر مقاله باید حداقل توسط دو داور بررسی شود. اما در هر حال هیئت تحریریه در پذیرش یا رد مقالات (با توجه به مجموعه شرایط و مصالح مجله) آزاد است.

تبصره: در موارد خاص می توان اظهار نظر هیئت تحریریه یا سردبیر را به منزله یکی از داوری ها تلقی کرد.

ماده 8

در صورتی که هیئت تحریریه – به هر دلیل- نتواند طی حداکثر شش ماه مقاله ای را تعیین تکلیف کند، نویسنده (نویسندگان) مجاز است با درخواست کتبی اعلام انصراف کرده و مقاله را به مجله دیگری ارسال کند.

ماده9

نویسنده (نویسندگان) موظف است مطابق دستور العمل  ابلاغی مجله نسبت به تأمین بخشی از هزینه های داوری و چاپ احتمالی مقاله اقدام کند. این هزینه ها در حال حاضر برای داوری یک میلیون و پانصد هزار ریال و برای ویراستاری، حروف چینی، صفحه آرایی و چاپ یک میلیون و پانصد هزار ریال می باشد.

ماده10

ارسال همزمان بیش از 2 مقاله توسط نویسنده واحد مجاز نیست. استاد راهنما و مشاور (پایان نامه یا رساله) می توانند همزمان 3 مقاله (مشترک با دانشجو) را برای بررسی و داوری ارسال کنند. (منظور از ارسال هم زمان در بازه زمانی 6ماه تعیین شده در ماده 8 است).

تبصره: کلیه مراحل و فرایند داوری مقاله، انجام اصلاحات، پذیرش یا رد، ویرایش و غیره از طریق سامانه مجلات دانشگاه تبریز به اطلاع کلیه نویسندگان خواهد رسید.   

[1]. الف) مقاله انتحالی به مقاله ای گفته می شود که تمام یا بخشی از آن- کم یا زیاد- برگرفته از اثر علمی دیگری باشد و مستندات با توجه ضوابط علمی ارائه نشده باشد. این رفتار به مثابه «سرقت علمی» تلقی شده پس از اثبات (با شکایت صاحب اثر یا حتی بدون شکایت او) می تواند زمینه ساز برخورد قانونی با فرد (افراد) متخلف باشد.

ب) انتحال از خود: به سرقت علمی گفته می شود که نویسنده مقاله، تمام یا بخشی (حداقل 30%) از نوشته جدید را از مقالات پیشین خود بدون ارائه مشخصات مقاله یا کتاب چاپ شده نقل قول نماید.

 پ) ترجمه یا اقتباس آزاد از مقالاتی که به زبان های دیگر نوشته شده است، در صورتی که به عنوان مقاله تولیدی - بدون قید ترجمه یا اقتباس با عناوینی از این قبیل – ارسال شود در حکم انتحال می باشد.

[2]. مقاله مأخوذ از پایان نامه به مقاله ای اطلاق می شود که حداقل %50 محتوای آن با مباحث پایان نامه تطبیق کند.